ลูกชายเลือกเป็นทหาร เพราะอยากมีเงินมาสร้างบ้านใหม่ให้พ่อกับแม่ได้อยู่ดี ๆ ทุกครั้งที่เราถาม เขาก็จะยิ้มแล้วบอกว่า “ไม่เป็นไร สบายดี” ทั้งที่ในใจอาจกำลังท้อ กลัว และล้า

ลูกไม่อยากให้เรารู้ว่าเขาลำบาก ไม่อยากให้เราห่วง เขาแค่ตั้งใจจะเป็นลูกชายที่ทำให้พ่อแม่ภูมิใจ ให้เราได้อยู่สบายขึ้น

แม้บ้านที่เขาอยากสร้างมันยังไม่เสร็จ แต่สิ่งที่เขาสร้างไว้ในใจพ่อแม่มันใหญ่กว่าอะไรทั้งหมด

ไม่มีเงินไม่น่าเศร้าเท่าตอนไม่มีลูก เพราะตอนเราลำบาก เรายังมีกันและกัน แต่วันนี้เรามี

พ่อแม่รู้ว่า ลูกจะภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่จนถึงที่สุด และยอมเสียสละเพื่อคนอื่น เราภูมิใจในตัวลูก เหมือนที่ลูกเคยภูมิใจในพ่อกับแม่เสมอมา

ขอแสดงความอาลัย พลทหาร ธีรยุทธ กระจ่างทอง