ปิดตำนาน ไอ้ทอง จระเข้เฝ้าบ้าน 30 ปี เจ้าของร่ำไห้ เตรียมสต๊าฟร่างเก็บไว้เคียงข้างตลอดไป

เจ้าของเศร้า สิ้น “ไอ้ทอง” จระเข้เฝ้าบ้านในตำนาน เคียงคู่ครอบครัวมานานกว่า 3 ทศวรรษ เลี้ยงอิสระเหมือนสัตว์เลี้ยงในบ้าน เดินเล่นไปทั่วเหมือนสมาชิกครอบครัวคนหนึ่ง เจ้าของเผยผูกพันราวพี่น้อง หลังจากนี้จะนำร่างไปสต๊าฟเก็บไว้ เพื่อให้ “ไอ้ทอง” อยู่เคียงข้างตลอดไป

เมื่อช่วงเช้าวันที่ 13 สิงหาคม 2568 บรรยากาศที่บ้านเลขที่ 1079 อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก เต็มไปด้วยความโศกเศร้า หลัง “ไอ้ทอง” จระเข้เฝ้าบ้านชื่อดังที่เคยสร้างรอยยิ้มและความแปลกใจให้ผู้พบเห็นมานานกว่า 30 ปี ได้จากไปอย่างสงบภายในบ้านพักของ “แดงพันปี” หรือ นายคณาธิป นาทิพย์ เจ้าของผู้เลี้ยงดูด้วยความรักและผูกพัน

นายปวิรศ นาทิพย์ หรือ “จ้า” อายุ 35 ปี ลูกชายของแดงพันปี เล่าให้ผู้สื่อฟังด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า ครอบครัวเริ่มเลี้ยงจระเข้ตั้งแต่ตนยังเรียนชั้นประถมปีที่ 2 ตอนนั้น “ไอ้ทอง” และ “ไอ้เงิน” มีขนาดเพียงเท่าท่อนแขน ถูกเลี้ยงไว้ในบ่อหน้าบ้านตามปกติ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ครอบครัวเลือกที่จะเลี้ยงแบบอิสระ โดยปล่อยให้ทั้งสองตัวใช้ชีวิตตามสบายภายในบริเวณบ้าน

ตลอดเวลาหลายปี “ไอ้เงิน” มักใช้ชีวิตอยู่ในบ่อเป็นหลัก ส่วน “ไอ้ทอง” จะชอบเดินเล่นอิสระทั่วบ้าน บางครั้งเดินออกไปหน้าบ้านให้ผู้คนละแวกนั้นได้เห็น จนกลายเป็นภาพชินตา และแม้จะเป็นสัตว์นักล่า แต่ไอ้ทองไม่เคยทำร้ายใคร มีเพียงส่งเสียงขู่เมื่อมีคนแปลกหน้าเดินเข้าใกล้

เมื่อราว 10 ปีก่อน “ไอ้เงิน” ได้เสียชีวิตลงโดยไม่ทราบสาเหตุ ครอบครัวจึงทำพิธีฝังร่างไว้ ส่วน “ไอ้ทอง” ยังคงอยู่คู่บ้านเหมือนเดิม เป็นเพื่อนคู่ใจของครอบครัว เดินไปมาได้ทั่ว รวมถึงขึ้นบันไดไปยังชั้น 2 และเข้าไปนอนสงบในห้องพระ โดยเฉพาะในวันพระจะมักพบอยู่ตรงนั้นราวกับรู้วันเวลา

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ครอบครัวสังเกตว่า “ไอ้ทอง” มีอาการไอบ่อยและกินอาหารน้อยลง จนกระทั่ง 1-2 วันที่ผ่านมา มันเลือกขึ้นมานอนบนบ้าน ซึ่งแม้จะไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ครั้งนี้กลับนอนนิ่งผิดปกติ จนเช้าวันนี้พบว่ามันนอนหลับตาและร่างกายแข็งแล้ว เป็นสัญญาณว่ามันได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ

นายปวิรศฯกล่าวทั้งน้ำตาว่า การสูญเสียครั้งนี้เหมือนการจากไปของพี่น้องร่วมชีวิต เพราะไอ้ทองอยู่กับครอบครัวมาตลอดตั้งแต่จำความได้ เมื่อปีที่แล้วครอบครัวได้เปิดร้านกาแฟ “ไอ้ทองคอฟฟี่ คาเฟ่” หน้าบ้านพัก และใช้ไอ้ทองเป็นนายแบบประจำร้าน กลายเป็นเอกลักษณ์ที่ดึงดูดลูกค้าและนักท่องเที่ยว

หลังจากนี้ ครอบครัวตั้งใจจะนำร่างของไอ้ทองไปยังศูนย์วิจัยประมงน้ำจืดจังหวัดนครสวรรค์ เพื่อทำการสต๊าฟร่างอย่างประณีต ก่อนนำกลับมาเก็บไว้ที่บ้านใกล้วัดพันปี อำเภอเมืองพิษณุโลก เพื่อให้ยังคงได้เห็น ได้อยู่เคียงข้าง เหมือนที่มันอยู่ด้วยมาตลอด 3 ทศวรรษที่ผ่านมา

สำหรับ “ไอ้ทอง” และ “ไอ้เงิน” เคยเป็นที่รู้จักในวงกว้างหลังปรากฏเป็นหลายครั้ง ด้วยความแปลกตาที่เจ้าของเลี้ยงจระเข้ไว้ในบ้านแบบอิสระ ราวกับสัตว์เลี้ยงทั่วไป ตลอดเวลาที่อยู่คู่บ้าน ไม่เพียงทำหน้าที่เฝ้าบ้าน แต่ยังสร้างรอยยิ้ม ความประทับใจ และความทรงจำมากมายให้คนรอบข้าง แม้วันนี้ร่างกายของไอ้ทองจะจากไป แต่เรื่องราวและความผูกพัน จะยังคงอยู่ในหัวใจครอบครัว “นาทิพย์” และคนที่เคยรู้จักมันตลอดไป